บทที่ 36 36

36

เวลา 10.45 น.วันรุ่งขึ้น

ร่างบอบบางที่นอนหลับใหลด้วยความอ่อนเพลียบนเตียงกว้างเริ่ม ขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะหยุดการเคลื่อนไหวร่างกาย เนื่องจากทุกสัดส่วนเจ็บร้าวระบมจนเธอไม่อยากจะขยับไปไหน เพียงแค่เธอขยับเล็กน้อยความเจ็บก็วิ่งพล่านทันที ญาดาไม่อยากจะเขยื้อนกายไปไหนเลย เจ็บเหลือเกิน เจ็บจนไม่อาจจะ บ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ